Bu araştırmanın amacı üniversitelerde bireysel çalgı kanun eğitimi alan öğrencilerin taksim yapmaya yönelik tutumlarının ne düzeyde olduğu ve tutum düzeylerinin “Cinsiyet, Yaş, Mezun Olunan Okul ve Akademik Not Ortalaması” değişkenleri açısından farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemektedir. Bireysel Çalgı Kanun Eğitimi alan öğrencilerin taksim yapmaya yönelik tutum düzeyleri ile cinsiyet, yaş, mezun olunan okul ve akademik ortalamaları değişkenleri arasındaki ilişkiyi incelemek amaçlandığı için araştırmada ilişkisel tarama modeli tercih edilmiştir. Araştırmanın örneklemini 2024-2025 eğitim-öğretim yılında seçilen üniversitelerde öğrenim gören 44 bireysel çalgı kanun öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplamak için Çalhan (2020) tarafından geliştirilen “Taksim Yapmaya Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde ise frekans, yüzde, standart sapma, aritmetik ortalama, Kruskal Wallis H ve Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, taksim yapmaya yönelik tutumları incelendiğinde öğrencilerin geneli, taksimden haz alma ve taksimin eğitsel katkısı boyutlarının yüksek olduğu fakat taksime ilişkin kaygı boyutunun orta düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Mezun olunan okul ve akademik ortalama değişkenlerine göre genel ve alt boyutlarda bir fark görülmezken, genelinde ve kaygı boyutları cinsiyet değişkenine göre erkek öğrenciler lehine, yaş değişkenine göre 23 yaş ve üzeri öğrenciler lehine göre anlamlı fark olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Kanun öğrencilerinin taksim yapmaya yönelik tutum düzeyleri sonuçları incelendiğinde, eğitimcilerin taksim eğitimine erken başlaması ve yoğun olarak uygulaması önerilmektedir.