OSMANLI TÜRKÇESİ ÖĞRETİMİNDE ARAPÇA, FARSÇA VE ESKİ ANADOLU TÜRKÇESİNİN YERİ
(THE PLACE OF ARABIC, PERSIAN AND OLD ANATOLIAN TURKISH IN TEACHING OTTOMAN TURKISH
)
|
Author
|
:
Burhan BARAN
|
|
|
Type |
:
Copyright
|
|
Printing Year |
:
2018
|
|
Number |
:
7/4
|
|
Page |
:
2131-2142
|
|
Doi Number |
:
http://dx.doi.org/10.7884/teke.4285
|
Özet
Üniversitelerin başta Türk dili ve edebiyatı, Türk dili ve edebiyatı öğretmenliği, çağdaş Türk lehçeleri, Türkçe ve tarih olmak üzere diğer bazı bölümlerinde okutulan en önemli derslerden biri Osmanlı Türkçesidir. Osmanlı Türkçesi, Türk dilinin dönemlerinden biri olup Eski Anadolu Türkçesiyle Türkiye Türkçesi arasında bir köprü görevi görmektedir. Bu nedenle Osmanlılar dönemindeki edebî ve tarihî eserleri doğru anlayıp çözebilme ve doğru yorumlayabilmenin şartlarından biri Osmanlı Türkçesine aşina olmaktır. Ancak bu dersin öğretiminde istenilen başarı düzeyine pek ulaşılamamaktadır. Bunun nedenleri arasında öğrencilerin bu dersin temelini oluşturan Eski Anadolu Türkçesi ile Arapça ve Farsçanın temel gramer bilgileri ve söz varlığı konularında yeterli hazırbulunuşluk düzeyine erişmeden bu dersi almak zorunda kalmalarıdır. İşte bu makalede Osmanlı Türkçesi öğretiminde karşılaşılan sorunlar, Osmanlı Türkçesi öğretiminde Eski Anadolu Türkçesi, Arapça ve Farsçanın yeri ve önemi üzerinde durulmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Osmanlı Türkçesi, Eski Anadolu Türkçesi, Arapça ve Farsça, hazırbulunuşluk düzeyi.
Abstract
Ottoman Turkish is one of the most important courses taught in certain departments of universities, and in particular in the departments of Turkish Language and Literature, Turkish Language and Literature Teaching, Contemporary Turkish Dialects, Turkish and History. Ottoman Turkish is a stage in Turkish language, serving as a bridge between Old Anatolian Turkish and modern Turkish. Thus, familiarity with Ottoman Turkish is a necessity to accurately understand, decipher and interpret the literary and historical works written in the Ottoman period. However, the instruction of this course is still not at a desired level. The reason for this is that students must take this course without achieving the level of readiness for basic grammar knowledge and vocabulary of Old Anatolian Turkish, Arabic and Persian languages that form the basis of this course. Therefore, this paper deals with the problems encountered in teaching Ottoman Turkish and the place and significance of Old Anatolian Turkish, Arabic and Persian in teaching Ottoman Turkish.
Keywords
Ottoman Turkish, Old Anatolian Turkish, Arabic and Persian, level of readiness.