İnsanoğlunun anlatma yetisinin bir ürünü olan yazı ve yazma, Türkçe öğretimi içerisinde önemli bir yer kaplamaktadır. Çoğunlukla okullarda yüz yüze olarak gerçekleştirilen Türkçe öğretimi, COVID-19 pandemisi nedeniyle belli bir süre çevrim içi ortamlar üzerinden gerçekleştirilmiştir. Bu süre zarfında yapılan Türkçe derslerinin yazma eğitimi üzerindeki yansımalarını belirlemek ana dili eğitimi açısından önem taşımaktadır. Bu bakımdan çalışma, çevrim içi ortamlar üzerinden gerçekleştirilen Türkçe derslerinin yazma eğitimine yansımalarını belirlemeyi amaçlamaktadır. Nitel araştırma yaklaşımında olgubilimsel (fenomenolojik) desende gerçekleştirilen çalışmada çalışma grubu, amaçlı örnekleme yöntemlerinden biri olan ölçüt örnekleme yöntemiyle belirlenmiş olup Diyarbakır ilinin Ergani ilçesinde görev yapan 18 Türkçe öğretmeninden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak 9 açık uçlu sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme kılavuzu kullanılmıştır. Katılımcılarla bire bir görüşmeler yapılmış ve bu görüşmeler ses kayıt cihazı ile kayıt altına alınmıştır. Ses kayıt cihazı ile kayıt altına alınan veriler bilgisayar ortamında yazılı hâle getirilerek betimsel analiz ve içerik analizi yöntemleriyle analiz edilmiştir. Analizler sonucunda elde edilen bulgular tablolaştırılmış ve yorumlanmıştır. Çalışma sonucunda, pandemi döneminde yapılan çevrim içi Türkçe derslerinin yazma becerisine ve yazma eğitimine yansımalarının daha çok olumsuz yönde olduğu söylenebilir. Yazma eğitiminin çevrim içi derslerden olumsuz etkilenmesinin başlıca sebepleri ise şu şekilde sıralanabilir: derslere öğrenci katılımının düşük olması, derslerin süre bakımından yetersiz olması, bu süreçte öğrencilerin yazma çalışmalarını sağlıklı bir şekilde kontrol edip onlara yeterli dönüt ve düzeltme verilememesi.

Pandemi, çevrim içi ders, Türkçe eğitimi, yazma eğitimi.

Writing which is the products of human beings' ability to tell, occupy an important place in Turkish teaching. Turkish teaching, which is mostly carried out face-to-face in schools, has been carried out online for a certain period of time due to the COVID-19 pandemic. It is important for mother language education to determine the reflections of Turkish lessons held during this period on writing education. In this respect, the study aims to determine the reflections of Turkish lessons conducted through online environments on writing education. In the qualitative research approach, in the phenomenological design, the study group was determined by the criterion sampling method, which is one of the purposive sampling methods and consists of 18 Turkish teachers working in the Ergani district of Diyarbakır province. A semi-structured interview guide consisting of 9 open-ended questions was used as a data collection tool. One-on-one interviews were conducted with the participants and these interviews were recorded with a voice recorder. The data recorded with the voice recorder were written down in the computer environment and analyzed with descriptive analysis and content analysis methods. The findings obtained as a result of the analyzes were tabulated and interpreted. As a result of these findings, it can be said that the reflections of online Turkish lessons given during the pandemic period on writing skills and writing education are mostly negative. The main reasons why writing education is negatively affected by online courses can be listed as follows: Low student participation in the lessons, insufficient duration of the lessons, not being able to control the writing activities of the students in a healthy way and not giving them sufficient feedback and corrections.

Pandemic, online lesson, Turkish teaching, writing teaching.