Yazar	: Ahmet KARAKUŞ
Türü	:
Baskı Yılı	: 2019
Sayı	: 8/3
Sayfa	: 1548-1582
230    1309

Abstract
Ses, modern Türk şairleri tarafından birçok maddi husus dikkate alınarak kullanılmıştır. Bu kullanım çoğu kere vezin, kafiye, redif gibi sesi birebir duyuran şiir terimleri ile yapıldığı gibi türkülerin, şeklin verdiği durakların, siyasi hususların, Osmanlı şiirinin, ağızların, şiir akımının özelliğinin, ağıtların, nidanın, amacın, zihnin biriktirdiklerinin ve hatıraların nahif etkisinin bünyeye sirayeti ile tonun şekillenmesi sonucu tını olarak da meydana gelebilmektedir. Bu ortaya çıkış ele alınan şiirlerde öteden beri kullanılagelen materyaller sonucu yapılabildiği ve şairin özel kullanımları sonucu kendini okuyucunun kulağına duyurabildiği gibi zihnindeki çağrışımları da harekete geçirdiği görülmektedir. Bu harekete geçiriş çocukluktan bu yana bireyin yaşantıları sonucu edindiği tecrübelerin zihninde yerleşmesi sonucu olduğu için devamlılığı olan sesi meydana getirmektedir.

Keywords
Ses, çağdaş Türk şiiri, biçim, bellek.

Özet
The sound has been used by modern Turkish poets in consideration of many material issues.This usage is often done with poetry terms such as rhythm, rhyme, repeated voice which pronounce the sound completely and it can also appear as timbre with the emaciated effect of shaping of tone by ballads, breaks formed by shape, political elements, Ottoman poetry, dialects, characteristic of poetry movement, purpose ,accumulations in mind and memories that enure the body. It is observed that this emergence can be done by the elements used in poems all along, it can also announce itself to readers with the special uses of poet as well as activate associations in the mind. As this enacting is the result of settling the experiences in the mind that individual has had since childhood, it creates sound which is continuous.

Anahtar Kelimeler
Sound, contemporary Turkish poetry, form, memory.