YALNIZIZ’DA İNSANIN ANLAMLANDIRILMASI MESELESİ
(THE PROBLEM OF INTERPRETATION OF HUMAN BEING IN WE ARE ALONE )

Yazar : Özden SAVAŞ    
Türü :
Baskı Yılı : 2019
Sayı : 8/1
Sayfa : 348-361
213    2139


Abstract
Peyami Safa’nın en beğendiği eseri olan Yalnızız, ele aldığı konular; insana bir birey olarak vermek istediği mesajlar ve kurgusal yapısı açısından dikkat çekici bir romandır. Yazarın bu romanda kişileri; çeşitli roller ve karakterlerle simgeleştirdiği, belli anlamlar etrafında oluşturduğu ve bu anlamlar yoluyla okuru yönlendirmek istediği görülmektedir. Çalışmanın konusu da Peyami Safa’nın Yalnızız romanında, artık gitgide yalnızlaşan ve birey olma yolunda kısırlaşan insanı anlamlandırma meselesine yaklaşımı, konuyu ele alış biçimi ve bu noktada okura ulaşma çabasının açıklanmasıdır. Böylelikle yazarın insan açısından ele aldığı meseleler, özellikle Simeranya adını verdiği ütopik dünyası üzerinden kurmaya çalıştığı sosyal düzen ve sistemin temelinde yatan insan algısı, hatta bu açıdan yazarın düştüğü ikilemler ile bazı anlamsal eksiklik ve karmaşıklıkların ortaya konması amaçlanmıştır. Romanda ideal insan tipi olarak öne çıkan Samim’in diğer roman kişileriyle olan diyaloglarından ve anlatıcı yoluyla öğrenilen düşüncelerinden yola çıkarak yazarın; insanın varoluşsal bunalımına nasıl eğildiğini, vurgulamaya çalıştığı ideal insanın ve ötekinin eylemlerine yönelttiği bakış açısını değerlendirmek mümkündür.

Keywords
Peyami Safa, roman, yalnızlık, insan, anlam.

Özet
We are Alone, which is the Peyami Safa’s most favourite work, is a remarkable novel with regards to the subjects it deals with, the messages it wants to deliver to human being as an individual, and its fictional structure. It is observed in this novel that the author symbolizes people with various roles and characters, creates them around certain meanings and transmits messages to the reader with these meanings. The purpose of this study is to explain, in Peyami Safa’s We are Alone, his approach to the problem of interpretation of human being, who is getting lonelier and who becomes infertile in the way of being an individual, his style of dealing with the subject and his efforts of reaching out to the reader with this aim. Hence, it is aimed to show the issues the author dealt with in terms of human being, and particularly sense of human being underlying the system and social order, which he tries to establish upon his utopia Simeranya, even the author’s dilemma from this perspective, and again some semantic deficiencies and complexities. It is possible to analyse how the author deals with human beings’ existential depression and his perspective on ideal man that he has tried to emphasize and others’ actions based on the Samim’s, who is distinguished as the ideal human type in the novel, dialogs with other novel persons and his thoughts learned via the narrator.

Anahtar Kelimeler
Peyami Safa, novely, loneliness, human being, sense.