Yazar	: Label	Label
Türü	:
Baskı Yılı	: 2018
Sayı	: 7/1
Sayfa	: 548-567
230    2220

Abstract
Bu araştırmada, okul öncesi dönem çocuklarının benlik algıları, mizaçları ve sosyal becerileri arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma ilişkisel tarama modelinde yürütülmüştür. Araştırmanın örneklem grubu; Erzurum il merkezine bağlı devlete ait okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 300 çocuktan oluşturulmuştur. Veriler; kişisel bilgi formu, DeMoulin Çocuklar için Benlik Algısı Ölçeği, Çocuklar için Kısa Mizaç Ölçeği ile Okul Öncesi Çocuklar için Sosyal Beceri Formu kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizi sonucunda; benlik algısı, mizaç ve sosyal beceriler arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Araştırmada çocukların benlik algılarına yönelik yüksek puan elde ettikleri yanıtların özellikle “oyun oynama”, “arkadaşlık ilişkileri”, “öğretmen gibi önem verilen kişilerin ev ziyaretinde bulunması” üzerine yoğunlaştığı; düşük puan elde ettikleri yanıtların ise “arkadaşları tarafından verilen olumsuz tepkilere” yönelik yoğunlaştığı görülmüştür. Çocukların mizaç özelliklerine yönelik annelerin verdikleri yanıtlar, çocukların “uyku ve tuvalet gibi rutin ihtiyaçlarda değişken olmayan tutarlılıkta davranışlar sergiledikleri” yönündedir. Çocukların sosyal becerilerine yönelik verilen yanıtlarda; “ismini söyleme ve dinleme” gibi temel sosyal beceriler ile “sözel yönergelere uyma” gibi ileri sosyal beceriler üzerine yoğunlaştığı görüşmüştür. Araştırmada; okul öncesi dönem çocuklarının benlik algısı toplam puan, öz saygı ve öz yeterlilik puanlarının kız çocukların lehine anlamlı farklılık gösterdiği; mizaç toplam puan ve alt boyutları ile sosyal becerilerinin kız ya da erkek olmalarına göre farklılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır. Bununla birlikte sosyal becerinin yordayıcısı olarak mizaç ve benlik algısı incelenmiş; bu değişkenlerin sosyal beceriyi yordamadığı ancak mizacın sosyal becerilerle benlik algısına göre ilişkili düzeyinin yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords
Benlik algısı, mizaç, sosyal beceri.

Özet
In this research, it is aimed to being examined that, relations between self-concepts, temperaments and social skills of pre-school children. Research is conducted in relational screening model. Sample group of research is formed by 300 children who are attendance to pre-school education institutions which are bound to Erzurum city centre. Data are gathered by using, personal information form, DeMoulin Self-Concept Scale for Children, Short Temperament Scale for Children, Pre-school Social Skills Form. As the result of analysing data; it is found that there is no significant relation between self-concept, temperament and social skills. In research, it is seen that the responses which children earned high scores towards self-concepts focus especially on “playing games”, “friendship relations”, “home visits by important individuals like teacher”; the responses which they earned low scores focus on “negative reactions by friends”. Mothers’ responses to temperaments of their children are towards children act in a not changeable consistency on “routine needs like sleep and use of toilet”. In the responses which are given towards children’s social skills, it is seen that they are focusing on; “telling the name and listening” like social skills and “adapting oral instructions” like further social skills. In research; it precipitated that, pre-school period children’s total scores of self-concept, scores of self-respect and self-sufficiency are differing significantly in girls’ favour, total score and sub-dimensions of temperament and social skills are not differing according to be a girl or boy. On the other hand, temperament and self-concept are examined as precursor of social skill; it is precipitated that these variables do not predict social skill but temperament is more related to social skills than self-concept.

Anahtar Kelimeler
Self-concept, temperament, social skills.