Yazar	: Mithat DURMUŞ
Türü	:
Baskı Yılı	: 2018
Sayı	: 7/2
Sayfa	: 890-901
240    2070

Abstract
Türk edebiyatında ‘kimlik’ sorunsalının yoğun olarak tartışıldığı II. Meşrutiyet devrinde eser veren Ömer Seyfettin, Türk kültür tarihi açısından son derece önemli olan iki karşıtlığı (Doğu ve Batı) “Bahar ve Kelebekler” adlı öyküsünde bir karşıt değer yaratımı olarak bir araya getirip, bireyin kendine yabancılaşması bağlamında kurgular. Ömer Seyfettin’in “Yeni Lisan” makalesini yayımlamasından sonra kaleme aldığı ilk öyküsü olan “Bahar ve Kelebekler”in başına konulan “Yeni Lisanla” notu, metnin diline ilişkin uyarıcı bir vurgu özelliği taşır. Öyküde geçmişi temsilen seçilen yaşlı kadın (nine) ile geleceği temsilen seçilen genç kızın (torunun) doğu-batı karşıtlığı bağlamında irdelendiği ve bu iki kutbun da ideal kadın açısından ‘yeni’ bir prototip oluşturamayacağına ilişkin izleksel kurgu, metin dilbilimin olanakları içinde çözümlenmeye çalışılacaktır. Çalışmamızda Ömer Seyfettin’in -günlüğünde yazmayı planladığını ifade ettiği romanına Ararken ismini düşünmüş olması ve bu çalışmayı yazamayışı da dikkate alınarak “Bahar ve Kelebekler” adlı öyküsündeki idealize kadın tipini okur zihninde nasıl çizmek istediği cevaplandırılmaya çalışılacaktır.

Keywords
Ömer Seyfettin, Bahar ve Kelebekler, Doğu-Batı Karşıtlığı, Kadın Kimliği, İdealize Kadın Tipleri.

Özet
Ömer Seyfettin, who wrote works during the Second Constitutionalist Period when the problematic of “identity” was discussed most intensely in the Turkish literature, gathered very significant two oppositions (East and West) in the Turkish cultural history in his story “Spring and Butterflies” as a contrary value in the context of self-alienation. The note “with New Language“ attached to the preface of “Spring and Butterflies” is the first story written by Ömer Seyfettin after the article New Language was published, has a warning emphasis in the language of the text. However, the thematic fiction examining the old woman (granny) who was selected to represent the past and the young girl (granddaughter) who was selected to represent the future in the story within the context of east-west opposition and suggesting that these two poles would not create a ‘new’ prototype in terms of ideal woman will be analyzed within the possibilities of textual linguistics. The present study will try to answer how Ömer Seyfettin intends to depict the idealized woman type in his story “Spring and Butterflies” (Bahar ve Kelebekler) in reader’s mind, by taking into consideration the fact that he considered to name his novel as In Pursuit was expressed to plan to write in his journal and failed in writing that work.

Anahtar Kelimeler
Ömer Seyfettin, Spring and Butterflies, East-West Opposition, Women’s Identity, Idealized Women Type