Çocuğun sağlıklı bir birey olarak yetişmesinde ve topluma kazandırılmasında, toplumun çekirdeğini teşkil eden kurum olarak ailenin dolayısıyla ebeveynlerin rolü yadsınamaz. Bir çocuğun yaşayabileceği en büyük acılardan biri hiç şüphesiz anne ve baba şefkati, sevgisinden uzak öksüz ve yetim büyümektir. Orhun Abideleri’nde annesiz anlamıyla bir at için kullanılan öksüz ve ilk İslami eserlerden itibaren kullanılan Arapça yetim karşılığı Türkçenin tarihî metinlerinde, başta atasözleri olmak üzere sözlü kültür ürünlerinde ve Anadolu ağızlarında pek çok kullanım mevcuttur. Çalışma kavramsal ve yapısal inceleme olmak üzere iki kısımdan oluşmaktadır. Kavramsal inceleme kısmında bu kullanımlar hem tematik olarak hem de dönem ve saha açısından tasnif edilirken, yapısal inceleme kısmında ifadeler kelime, kelime grubu ve cümle düzeyindeki birlikler olarak ayrılmıştır.

Keywords
Öksüz, yetim, çocuk, söz varlığı.