Bu makale, Euripides’in Medea’sı, William Shakespeare’in Macbeth’i ve Özen Yula’nın Gayri Resmi Roxelana’sındaki güçlü kadın karakterlerin tasviriyle tematolojik bir karşılaştırma sunmaktadır. Üç oyunun feminist analizi, kadınların her zaman güç, kontrol ve tanınma arayışında olarak tasvir edildiğini göstermektedir. İktidara olan arzuları ataerkil yapılar tarafından çeşitli denemeler ve sıkıntılarla sınanır. Üç kadın karakter farklı kültürlere ve zamanlara ait olsalar da, bu karakterlerin yer aldığı eserler ataerkil baskı, güç ve tanınmaya yönelik çaresiz arzular gibi ortak temaları paylaşıyorlar. Üç kadının ataerkil çerçeveye göre alışılmadık erkeksi davranışlar sergileyerek beklenen cinsiyet rollerinden saptıkları gözlemlenmektedir. Feminist eleştiri, onların kültürel olarak inşa edilmiş toplumsal cinsiyet rollerinden sapmalarının ardındaki motivasyonları açığa çıkarmaktadır. Karşılaştırmalı edebiyatın bir alt alanı olan tematolojik analizde, feminist eleştiri kapsamında seçilen metinler, kendilerine özgü temaları açısından karşılaştırılmalı olarak ele alınacaktır.

Tematoloji, feminism, baskın kadınlar, ataerkillik.