Türk ve Fars edebiyatlarında, manzum veya mensur olarak kaleme alınan hikâyelerden biri de Mihr ü Mâh anlatılarıdır. Hikâyenin her iki medeniyette de ilk örnekleri, 16. yüzyılda verilmiştir. Klâsik Türk Edebiyatı şairlerinden Âlî, Kıyâsî, Zarîfî ve Cebrî’ye ait dört Mihr ü Mâh anlatısı üzerinde bilimsel çalışmalar mevcuttur. Necâtî, Hamîdî ve Azmi-zâde Haletî’nin de Mihr ü Mâh isimli eserlerinin olduğu, kaynaklarda verilen bilgiler arasındadır. Fars dilinde yazılmış ve sadece bir nüshası olan mensur Mihr ü Mâh anlatısı da Türkçe özetiyle birlikte ilim âlemine tanıtılmıştır. Mensur Mihr ü Mâh anlatılarından birisi de Batı Türkçesi ile kaleme alınmıştır. “Kitab-ı Mihr Mâh” başlıklı Azerbaycan Türkçesi dil özelliklerini gösteren metin, anlatım tekniği açısından da “halk anlatısı” olarak değerlendirilebilir. Bu makalede, “Kitâb-ı Mihr Mâh” adıyla M. 1770/H.1183 yılında yazıya aktarılmış söz konusu anlatı tanıtıldıktan sonra hikâyenin içeriği hakkında bilgiler sunulacaktır.

Keywords
Mihr ü Mâh, Klâsik Türk Edebiyatı, Fars Edebiyatı, Türk Dili.